Florence Marina State Park, Georgia 120 km, 18 mei

We hebben weer hele slechte/geen verbinding in dit gebied, daarom moeten jullie weer even wachten op ons bericht. En ook wij konden geen berichten lezen. Nu probeer ik het even via de jarige Remco zijn verbinding, heeft wel een paar streepjes.

Florence Marina State Park, Georgia 120 km

We hebben geen haast om te vertrekken, dus doen we het rustig aan. Bakkie koffie broodje, en ineens vlak voor ons neus een kolibrie, het was maar een kort moment maar voor mij de eerste keer dat ik er 1 in het wild zie, zo leuk.

Na de koffie even de vuilwater tanks legen. Je hebt in de camper 2 vuilwater tanks, 1 voor het toilet, en 1 voor afwaswater. Daarvoor moet je een soort stofzuigerslang aansluiten op de afvoer van de camper. Het andere eind van de slang stop je in een rioolpijp naast je standplaats. Als alles goed gaat is er niets aan de hand maar soms….gaat het niet goed. Ik trek aan de handel om hettoilet te legen en de slang springt er van af. Gadverdamme…….snel sluit ik de afvoer, maar ik kon niet vermijden dat een klein deel van de viezigheid…….nou ja, je begrijpt het wel denk ik. De boel zo goed mogelijk opgeruimd, een bak grind erover gegooid, klaar niet meer aan denken.

Na deze vrolijke start gaan we op weg naar Florence Marina State Park in Georgia. We zitten niet zo goed meer in onze voedsel voorraad, halverwege de rit, hop de WalMart in. We hebben laat ontbeten dus lunchen hebben we nog geen trek in, we gaan nadat we de boodschappen hebben opgeborgen weer op weg, nog een klein uurtje.

Onderweg is er veel te zien, prachtige huizen met mega veel grond er om heen en wat opvalt is dat elk huis hier in het zuiden een veranda heeft met twee of meerdere schommelstoelen. Ook staan er zo nu en dan krotten die naar het laat aanzien al lang verlaten zijn. De omgeving is prachtig veel bossen en slingerende wegen. We komen op onze bestemming aan, laten ons inschrijven, en rijden naar onze plaatsen. Het is 35 graden geen zuchtje wind…ppffff. Eerst een biertje daarna een korte wandeling om te kijken of we krokodillen kunnen spotten. Er staan grote borden op de camping die je waarschuwen voor krokodillen. We zien er 1 liggen in het water, een meter of 20 weg, een flinke jongen. Dat was het wel, er moeten er meer zijn, maar krokodillen zijn ’s nachts en ’s morgens actief,de rest van de dag liggen ze te luieren.

Zoals gezegd het is bloedstollend heet, Remco en ik gaan terug naar de camper de schaduw in, de meiden willen nog ff door met de wandeling. We wensen ze veel succes en nemen nog een biertje. Al na 10 minuten komen ook Jose en Inge terug lopen het is veel te warm om actief te zijn. We hebben de rest van de dag lekker geluierd, om 8 uur zijn we gaan gaan eten, Jose en ik een T-bone steak met gebakken aardappels en sla, lekker hoor. De dag afgesloten met een bakkie koffie, bloggie schrijven en naar bed .Morgen vroeg, naar Providence Canyon.